Beide schilderijen zijn terug te brengen op emblemen van Otto van Veen die in 1624 werden uitgegeven in Brussel. Otto Venius, Emblemata sive Symbola. A Principibus, viris Eexclesiasticis [sic], ac Militaribus, alijsque usurpanda. Devisis ou Emblemes pour Princes, gens d’Eglise, gens de guerre, & aultres, Huberti Antonii, Brussel, 1624.
27. Vitae brevis honos (de eer van een kort leven).
Vitae quae per aquam & ignem designatur, brevus est honos ut quae momento evanescit non secus ac flos brevi emarcescens.
La vie, le signe de la quelle est le feu & l’eau est depeu de duree car elle s’esvanouit en un moment non plus ne moinsqu’une fleur bien tost se flestrit.
In dit geval is het motto letterlijk aangehouden op het schilderij.
Uit het beeld zijn de bloemen bewaard maar verbeeldt het jonge meisje zelf de broosheid van het leven.
